Occasionele muzikale duo’s zorgen in de studio vaak voor verrassingen. Het album ‘TEN CHICAGO BLUES CLASSICS’ van GILES ROBSON & de nu 79-jarige veteraan, de nu al bijna blueslegende JOHN PRIMER is hier het bewijs van!

Als mondharmonicavirtuozen als Sugar Blue en Paul Jones je omschrijven als één van de grootste blues harpisten, dan wordt e.e.a. snel duidelijk. GILES ROBSON behoort tot het kruim van de huidige blues generatie. Uiteraard heeft hij goed en veel geluisterd naar mentors als Little Walter en James Cotton, maar toch is hij er ondertussen ook in geslaagd om een eigen stijl te ontwikkelen. In 2014 debuteerde hij met The Dirty Aces met ‘Crooked Heart of Mine’ en in 2016 volgde zijn solodebuut ‘For Those Who Needs the Blues’. Robson mag zich ondertussen de éérste Brit noemen die debuteerde bij een Amerikaanse label, niet bij de “minste”: ALLIGATOR RECORDS. Bij het gekende Chicago-label verscheen in 2019 zijn eerdere full length studio album, ‘Don’t Give Up On the Blues’. Daarnaast is hij naast Peter Green en Eric Clapton de 3de Brit die een Blues Music Award (de “Grammy” of the Blues) won. Hij deed dit in 2018 samen met Joe Louis Walker en Bruce Katz met ‘Journeys to the Heart of the Blues’. Als frontman van de Giles Robson Band wordt hij gebackt door Andy Knight, Jeff Walker & Darren J Crome.

Zoals vele jonge knapen, zong Chicago blues zanger/gitarist JOHN PRIMER spirituals in het plaatselijke kerkkoor van Camden, MS. Als hij negen was, leerde hij gitaar spelen en was hij niet weg te slaan van de lampenradio van zijn grootmoeder Laura Nell, waardoor hij de muziek van Jimmy Reed, Little Milton, BB en Albert King, leerde kennen. In 1963 verhuisde John naar Chicago en richtte hij er in 1964 zijn eigen groep The Maintainers op. De “eigen” stijl van de groep was gebaseerd op ervaringen uit de Mississippi Delta en de Chicago West Side. In 1968 ruilde hij The Maintainers voor de soul en R&B band, The Brotherhood. Door Primer’s vlekkeloos gitaarspel en zijn goede zangkwaliteiten, werd hij in 1974 gitarist van de huisgroep van Theresa’s Lounge, een gerenommeerde blues en roots club in Chicago. Primer speelde er van 1974 tot 1980. Hier ontmoette hij Chicago bluesgitarist, de vroegere sideman van Muddy Waters, Sammy David Lawhorn (°1935†1990), die hem muzikaal sterk beïnvloedde. Lawhorn speelde samen met Otis Spann, Willie Cobbs, Eddie Boyd, Roy Brown, Big Mama Thornton, John Lee Hooker, James Cotton en Junior Wells. Hij was het die Primer slide gitaar leerde spelen. In 1979 vervoegde Primer de Chicago Blues All-Stars van Willie Dixon. Daarna, tot in 1983, werd hij leider van de Muddy Waters’ band en nog later vervoegde hij, met de “blues brothers” Nick & Morris Holt, Magic Slim’s The Teardrops. Uiteindelijk ging hij solo bij Wolf Records. In 2013 en 2014 werd Primer genomineerd voor een Blues Music Award in de categorie “Traditional Blues Male Artist”.

John Primer is qua stijl beïnvloed door Junior Wells, Buddy Guy, James Cotton, Howlin’ Wolf, Elmore James (en ga zo nog maar even door, want er zijn er nog…). Hij nam van alle legendes een deel van hun speeltechnieken over, om hieruit zijn eigen “straight forward lump” stijl -ook “Primer Lump” of “Teardrop Lump” genoemd- wat vrij vertaald: “rechttoe rechtaan homp / bonk” heet, te ontwikkelen. Deze stijl is gekenmerkt door het “lump da lump“ ritme, omdat de baslijn het ritme en de beat bepalen en daarom met één slag / één bons gespeeld wordt. John Primer is een van de éérste gitaristen die op één gitaar het ritme, de baslijn én de lead is gaan spelen.

Primer & Robson toerden in 2023 voor het éérst samen tijdens een korte UK-tour, die Robson organiseerde en waar ook andere “Chicago Blues Legends” als o.a. Oscar Wilson, Jimi “Primetime” Smith & Bob Corritore aan deelnamen. Begin dit jaar toerden beiden samen met een Europese ritmesectie en later als duo. Eerder dit jaar bracht Giles Robson al ‘SEVEN BLUES CLASSICS’ (07/24) uit. Met ‘TEN CHICAGO BLUES CLASSICS’ (12/24) zweren Robson & Primer als duo eigenzinnig en geëigend ook trouw aan de blues van Windy City, Chicago. Niettegenstaande Robson een innovatief harmonicaspeler is, is hij hier aan de zijde van Primer zo origineel als een blues harpist maar zijn kan.

Van Muddy Waters (°1913†1983) vind je maar liefst vier nummers op de tracklist van dit occasionele en bijzondere album. Robson & Primer openen het album met Muddy’s “Blow Wind Blow”, met de hoop -zo zingt Robson- dat de wind “will blow my baby back to me…”. “Rollin’ Stone”, “Long Distance Call” en de in één woord “verbluffende” instrumentale versie van “Got My Mojo Workin’”, zijn hun andere Mc Kinley Morganfield-keuzes. “Rollin’ Stone” was Muddy Waters’ interpretatie van "Catfish Blues", een Delta-blues song uit 1920 met daarin wat zijn moeder zei: “I got a boy child's comin', he's gonna be, he's gonna be a Rollin' Stone…”. De naam van de song verwijst naar een oud gezegde: “A rolling stone gathers no moss...” (Iemand die zich niet op één plek vestigt, zal geen rijkdom of status opbouwen en kent ook geen verantwoordelijkheden of verplichtingen). Het muziektijdschrift Rolling Stone en The Rolling Stones ontleenden hun naam aan Muddy's song en “Like a Rolling Stone” was de titel van een van Bob Dylan’s nummers (‘Highway 61 Revisited’, 1965). Little Walter (°1930†1968) is hun tweede favoriete blues man.

Zijn “My Babe” en de instrumental “Juke” (Instrumental) maken deel uit van de Little Walter-selectie. Nog steeds hoor je tijdens menig blues optreden de frontman “My baby don't stand no cheatin', my babe…” zingen. “Let Me Explain” verscheen in 1956 als A-kant van een “Sonny Boy” Williamson II-7” single. Sonny Boy Williamson II (°1912†1965), een Amerikaanse blueszanger en mondharmonicaspeler, componeerde o.a. "Help Me", "Eyesight to the Blind" en "Don't Start Me Talkin'". Verwar hem niet met de andere én meer “akoestische” harpist en singer-songwriter, John Lee Curtis “Sonny Boy” Williamson I (°1914†1948) van "Good Morning, School Girl", “Sugar Mama”, “Early in the Morning” en “Stop Breaking Down”. Van hem kozen beiden hier “Dealin’ with the Devil”. Iemand die hier verder ook zeker thuishoort is zanger en gitarist Eddie “Playboy” Taylor (°1923†1985). Hij was absoluut geen “Bad Boy”, hij zorgde ervoor that “everything won’t be alright…”. De vrouw van Eddie Taylor, Vera, was een zangeres en songwriter en was de nicht van de blues mannen Eddie "Guitar" Burns en Jimmy Burns. Zijn overleden zoon Eddie Taylor Jr. was een bluesgitarist in Chicago, zijn stiefzoon Larry Taylor is een blues drummer en zanger en zijn dochter Demetria is een blueszangeres in Chicago. “Last Night” van (nog eens) Little Walter is hier de afsluiter van dit op zijn minst memorabel album.

“GILES ROBSON & JOHN PRIMER zetten op ‘TEN CHICAGO BLUES CLASSICS’ hun muzikale creativiteit om in authentieke blues-magie…”

Eric Schuurmans

‘TEN CHICAGO BLUES CLASSICS’: Track list: 01.Blow Wind Blow [Muddy Waters] - 02. My Babe [Little Walter] - 03.Rollin’ Stone [Muddy Waters] - 04.Juke (Instrumental) [Little Walter] - 05.Let Me Explain [Sonny Boy Williamson II - 06. Long Distance Call [Muddy Waters] - 07.Dealin’ with the Devil [Sonny Boy Williamson I] - 08.Got My Mojo Workin’ (Instrumental) [Muddy Waters] - 09.Bad Boy [Eddie Taylor] - 10.Last Night (Instrumental) [Little Walter] | Music/Lyrics as [noted] | Credits: Giles Robson: vocs, harmonica & John Primer: guitar

Discography GILES ROBSON: Ten Chicago Blues Classics, w/John Primer [2024] | Seven Blues Classics [2024] | Blues from the Road Vol.1: France (ep,5#) [2023] | Blues from Bohemia (ep,3#) [2022] | Don’t Give Up on the Blues (Alligator Records) [2019] | Journeys to the Heart of the Blues, Joe Louis Walker, Bruce Katz & Giles Robson [2018] | For Those Who Needs the Blues [2016] | Crooked Heart of Mine, by Giles Robson & The Dirty Aces [2014]

| Discography JOHN PRIMER (& THE REAL DEAL BLUES BAND* / THE TEARDROPS**): Ten Chicago Blues Classics, w/Giles Robson [ [2024] | Hard Times* [2022] | The Gypsy Woman, w/Bob Corritore [2020] | The Soul of a Blues Man*, w/special guest Billy Flynn [2019] | Ain’t Nothing You Can Do, w/Bob Corritore [2017] | That Will Never Do* [2016] | Classics Chicago Blues, Live & Unreleased, ft. Bonnie Lee, Nick Holt, Earl Howell & John Primer [2016] | You Can Make It If You Try** [2014] | Knockin’ Around These Blues, w/Bob Corritore [2013] | Blues On Solid Ground [2012] | Call Me John Primer [2011] | Let’s Live It Up [2010] | It’s a Blues Life* [2009] | All Original [2008] | Blue Steel: A Tribute to Elmore James [2003] | It’s a Blues Life [2000] | Knockin’ at Your Door [1999] | Easy Baby: Zoo Bar Collection, Vol. 6* [1999] | Blues Behind Closed Doors [1998] | Keep On Lovin’ the Blues [1997] | Cold Blooded Blues Man [1997] | The Real Deal [1995] | Stuff You Got to Watch [1993] | Poor Man Blues: Chicago Blues Session, Vol. 6 (w/Magic Slim & Billy Branch) [1991] |